Kontrola floty i procesów dla większej wydajności w usługach transportowych

Telematyka, dyscyplina powstała z połączenia telekomunikacji i informatyki, przestała być terminem specjalistycznym, stając się filarem efektywności w transporcie towarów, stanowiąc jednocześnie nieuniknione wyzwanie nowoczesności.
Ta technologia pozwala menedżerom floty poznać w czasie rzeczywistym dokładną lokalizację każdego pojazdu, jego prędkość, zużycie paliwa, a nawet zachowanie kierowcy, przekształcając surowe dane w informacje możliwe do wykorzystania.
W praktyce telematyka materializuje się poprzez urządzenie zainstalowane w pojeździe, które podłączone do satelitów GPS i sieci komórkowych, zbiera i wysyła dane do platformy w chmurze. Dla sektora transportowego oznacza to konkretne zastosowania optymalizujące działanie:

• Zarządzanie Trasami: Pozwala projektować wydajniejsze trasy, unikając korków i wybierając najszybsze drogi, co znacząco skraca czas dostaw i zużycie paliwa.
• Wzmocnione Bezpieczeństwo: Monitoruje nawyki jazdy, ostrzegając o przekroczeniach prędkości, gwałtownym hamowaniu lub nadmiernym czasie pracy na biegu jałowym. Chroni to nie tylko ładunek i kierowcę, ale także pomaga kształcić bezpieczniejszych profesjonalistów.
• Profilaktyczne Utrzymanie Ruchu (Predictive Maintenance): System ostrzega o potencjalnych usterkach mechanicznych, zanim staną się poważnymi awariami, umożliwiając planowanie przeglądów i wydłużając żywotność pojazdów.

Czego Potrzebują Firmy, Aby Ją Wdrożyć
Wdrożenie telematyki to nie tylko decyzja technologiczna, ale także strategiczna. Firmy wymagają:

• Inwestycji w Sprzęt i Oprogramowanie: Konieczne jest nabycie i zainstalowanie urządzeń telematycznych w pojazdach oraz subskrypcja platformy programowej do zarządzania, która interpretuje dane.
• Jasnej Strategii Danych: Technologia generuje ogromne ilości informacji. Firmy muszą posiadać zdolności analityczne lub wykwalifikowany personel do interpretacji tych danych i przekształcania ich w decyzje biznesowe.
• Zarządzania Zmianą Kulturową: Jednym z największych wyzwań jest adaptacja personelu, szczególnie kierowców, którzy mogą postrzegać technologię jako narzędzie inwigilacji. Kluczowe jest zakomunikowanie jej korzyści jako wsparcia dla ich bezpieczeństwa i efektywności oraz zapewnienie odpowiedniego szkolenia.

Wdrożenie telematyki jest bez wątpienia wyzwaniem nowoczesności, przed którym stoi sektor logistyczny. Wymaga inwestycji początkowej i zmiany mentalności. Jednak jej przyjęcie jest coraz częściej warunkiem utrzymania konkurencyjności na rynku, który wymaga maksymalnej efektywności, przejrzystości i zrównoważonego rozwoju.
Firmy, które z powodzeniem ją zintegrują, nie tylko zoptymalizują swoje koszty operacyjne, ale zbudują inteligentniejszy, bezpieczniejszy model transportu przygotowany na przyszłe wyzwania.

Kiedy mówimy o “oporze wewnętrznym”, mamy na myśli wszystkich pracowników firmy, którzy zostaną dotknięci przez nową technologię, ale z dwoma głównymi ogniskami.
Mówimy początkowo o kierowcach: Są oni użytkownikami końcowymi i najbardziej dotkniętymi. Ich opór jest zwykle praktyczny i emocjonalny: czują, że instaluje się “Wielkiego Brata”, aby ich obserwować, obawiają się kar za każdy drobny incydent i postrzegają technologię jako brak zaufania do ich profesjonalizmu.
Opór może również wystąpić ze strony Pracowników Biurowych i Kadry Średniego Szczebla. Obejmuje to zarówno doświadczonych menedżerów floty, przyzwyczajonych do tradycyjnych metod, jak i personel administracyjny, który obawia się, że nie poradzi sobie z nowym oprogramowaniem. Ich opór zwykle opiera się na obawie przed zmianą ustalonych procesów i krzywej uczenia się.

Mając to na uwadze, jakie będą strategie, aby zamiast odejmować, pozyskiwać pozytywne poparcie wobec cenzury nowych technologii?
Cóż, według znawców konieczne będzie rozwinięcie przejrzystej i wczesnej komunikacji oraz nieogłaszanie narzucenia telematyki jako jednostronnego rozkazu.
Należy skupić się na korzyściaach, które nowe technologie niosą dla WSZYSTKICH. Dla kierowców należy podkreślić, jak telematyka będzie ich sojusznikiem, ponieważ automatycznie udowadnia ich bezpieczną jazdę (przydatne w przypadku wypadków), usprawnia wypłatę nadgodzin poprzez dokładne rejestrowanie czasu i pozwala na szybszą reakcję w nagłych wypadkach. Dla firmy przesłaniem jest efektywność, bezpieczeństwo i konkurencyjność.
Wiąże się to również z byciem szczerym co do celów jej wdrożenia. Jeśli celem jest ograniczenie przekraczania prędkości, należy to otwarcie powiedzieć, ale ująć to w ramach programu bezpieczeństwa, a nie kary.

Udział jest antidotum na opór. Od samego początku konieczne będzie wyłonienie “Ambasadorów Telematyki”: zidentyfikowanie najbardziej szanowanych i najlepiej nastawionych kierowców, przeszkolenie ich pierwszych i to oni powinni wyjaśniać korzyści swoim kolegom.
Również wymagane będą praktyczne sesje szkoleniowe: Znawcy wskazują, że nie chodzi tylko o nauczenie “który przycisk wcisnąć”, ale o pokazanie, jak raport z jazdy może im pomóc zaoszczędzić paliwo (i zarobić premię) lub zademonstrować ich profesjonalizm.
Stosowanie nowych technologii będzie również wymagało tworzenia komisji mieszanych, w których należy uwzględnić przedstawicieli kierowców na etapie wyboru oprogramowania lub przy definiowaniu polityki korzystania z danych oraz wdrożenia kultury nagród, a nie kar.
I to jest kluczowy punkt, ponieważ jeśli pierwszą akcją po instalacji będzie seria kar, projekt będzie stracony.
Dlatego znawcy przedmiotu proponują wykorzystanie bodźców opartych na danych, co przekłada się na tworzenie premii lub wyróżnień za efektywną jazdę (niskie zużycie paliwa), za 100% punktualność lub za utrzymanie doskonałego rejestru bezpieczeństwa (bez gwałtownego hamowania, przekroczeń prędkości itp.).
Celem jest zamiana bezpiecznej i efektywnej jazdy w zdrową rywalizację między zespołami lub terminalami, z tabelami rankingowymi i miesięcznymi nagrodami; to byłby wielki krok.

Ale jak we wszystkim, co nowe, kierownictwo musi być pierwsze, które przyjmie technologię i pokaże jej użyteczność z radykalną przejrzystością; tutaj menedżerowie muszą również poddać swoje służbowe pojazdy telematyce, demonstrując, że zasady dotyczą wszystkich.
Wśród przewidywań dotyczących jej zastosowania jest również wykorzystywanie raportów telematycznych na spotkaniach do chwalenia postępów, planowania lepszych tras ułatwiających pracę kierowcy i rozwiązywania problemów logistycznych, nigdy do publicznego wskazywania winnych.
Chodzi o to, że wdrażanie nowych technologii, takich jak ta, nie powinno odbywać się w całej flocie na raz. Można wybrać małą grupę pojazdów i kierowców-wolontariuszy do fazy pilotażowej. Pozwoliłoby to na dostosowanie technologii i procesów, wygenerowanie rzeczywistych przypadków sukcesu, które posłużą jako przykład dla reszty załogi, i naturalne rozproszenie obaw w miarę jak piloci dzielą się swoimi pozytywnymi doświadczeniami.

Pokonanie oporu wewnętrznego nie jest zadaniem na jeden dzień; to proces zarządzania zmianą kulturową. Chodzi o przekształcenie percepcji telematyki: z bycia narzędziem kontroli, które “inwigiluje”, w narzędzie uprawniające, które dostarcza obiektywnych danych w celu poprawy pracy wszystkich, od kierowcy na drodze po dyrektora w biurze.
Firma, która dokona tej zmiany, nie tylko wdroży technologię, ale wykona skok w kierunku bardziej nowoczesnej i współpracującej kultury organizacyjnej.